De aardbeving in Nederland van $13$ april 1992 had een kracht van $\mathrm{5,5}$ op de schaal van Richter. De kracht van de aardbeving op $27$ februari 2010 in Chili was $\mathrm{8,8}$.

Als op een bepaald waarnemingsstation een seismogram gemaakt is en je weet de plaats van het epicentrum, dan kun je met de volgende formule de kracht van de aardbeving berekenen:

$R=log\left(\frac{A}{T}\right)+\mathrm{1,66}\cdot log\left(D\right)+\mathrm{3,30}$

Hierin is:

• $R$ de kracht van de aardbeving uitgedrukt in een getal op de schaal van Richter;

• $A$ de grootste uitwijking in het seismogram in µm (1µm = $\mathrm{0,001}$ mm);

• $T$ de tijd in seconden van de trilling met de grootste uitwijking;

• $D$ de grootte in graden van de hoek tussen de verbindingslijnstukken $ME$ en $MW$, waarin $M$ het middelpunt van de aarde, $E$ het epicentrum van de aardbeving en $W$ de plaats van het waarnemingsstation is.

Uit de formule volgt inderdaad dat de kracht op de schaal van Richter met $1$ toeneemt als de maximale uitslag van de seismograaf $10$ keer zo groot wordt (bij dezelfde $T$ en $D$).

Van de Chileense aardbeving van 2010 werd een seismogram opgenomen. De trillingen gaven daar een maximale uitslag van $1500$ µm; de trillingstijd $T$ bedroeg $20$ s. Na invulling van $D$ werd $R=8,8$ gevonden. Neem aan dat de omtrek van de aarde $40000$ km is.

Ook op diverse andere plaatsen werd in 2010 een seismogram van de Chileense aardbeving opgenomen. Op al die plaatsen berekende men dat de kracht van de aardbeving $\mathrm{8,8}$ was.

Onderzoek door weerkundigen naar windsnelheden op verschillende hoogtes en onder verschillende omstandigheden heeft opgeleverd dat het verband tussen windsnelheid en hoogte in het algemeen niet lineair is. Een betere formule is:

$W=\mathrm{5,76}\cdot m\cdot log\left(\frac{h}{r}\right)$

Hierin is:

• $W$ de windsnelheid (in m/s);

• $h$ de hoogte in meter waarop de windsnelheid wordt gemeten;

• $m$ een constante die afhangt van de wrijving tussen de luchtlagen;

• $r$ een constante die afhangt van de ruwheid van het terrein (hoge bomen beïnvloeden de windsnelheid anders dan grasland)

De formule is geldig tot hoogtes van ongeveer $100$ meter.
In de praktijk wordt de windsnelheid op een hoogte van $10$ meter gemeten. De waarde van $r$ op de meetplek is bekend zodat het getal $m$ met behulp van de formule berekend kan worden. Vervolgens kan met de gegeven formule de windsnelheid op andere hoogtes berekend worden.

Boven een bepaald terrein en met $m=\mathrm{0,45}$ geldt het volgende: de windsnelheid is op $60$ meter hoogte $\mathrm{1,3}$ keer zo groot als op $20$ meter hoogte.