Een eenvoudige manier om waarnemingen in beeld te brengen, is een staafdiagram.
Bij een staafdiagram hoeft de horizontale as geen logische volgorde te hebben. Verbind je de middens van de bovenkanten van de staven van een staafdiagram door lijnstukjes dan krijg je een lijndiagram.

Een histogram is een staafdiagram waar op de horizontale as getallen met een logisch oplopende volgorde moeten staan. Verbind je de middens van de bovenkanten van de staven van een histogram met lijntjes dan krijg je een frequentiepolygoon.

Een cirkeldiagram laat in een oogopslag zien welke waarnemingen naar verhouding vaker voorkomen dan andere.

Van de cumulatieve frequenties bij een verdeling kun je ook een histogram en een frequentiepolygoon tekenen. Zo’n polygoon heet een cumulatief frequentiepolygoon.
Je verbindt hierbij de meetpunten boven de rechtergrenzen van de klassen.

Het steelbladdiagram is een variant op de frequentietabel.
Eigenlijk is het een frequentietabel en een histogram tegelijk, waarbij ook nog de afzonderlijke waarnemingen zichtbaar blijven.