Bij continue stochasten zoals lengte, gewicht, inhoud, etc., hebben de relatieve frequentiehistogrammen vaak de kenmerkende klokvorm. Dergelijke klokvormige histogrammen kun je benaderen door de kansdichtheidsfunctie
$f(x)=\frac{1}{\sigma \sqrt{2\pi }}\cdot {\text{e}}^{\mathrm{-}\frac{1}{2}{\left(\frac{x-\mu }{\sigma }\right)}^2}$
Hierin is $\mu$ het gemiddelde en $\sigma$ de standaardafwijking van de frequentieverdeling.
De grafiek van deze functie noem je de normaalkromme of Gausskromme. De twee buigpunten van deze kromme zitten bij x$x=\mu +\sigma$ en $x=\mu -\sigma$.

De bijbehorende normale kansen zijn te vinden door de oppervlakte te berekenen van het juiste gebied onder de normaalkromme. De bijbehorende stochast $X$ heet een normale stochast. Je spreekt ook wel van een normale kansverdeling die bestaat uit kansen van de vorm

De GR kan dergelijke kansen rechtstreeks berekenen. Ook kan hij het bijbehorende gebied voor je schaduwen.