Een formule is een berekening waarin variabelen voorkomen en een isgelijkteken.
Een bekend voorbeeld is oppervlakte (rechthoek) `=` lengte `xx` breedte.
De variabelen zijn lengte, breedte en oppervlakte.
Als je voor twee ervan een getal kiest, kun je de derde uitrekenen.

Meestal kort je de variabelen af tot letter: `b` voor breedte, `l` voor lengte en `A` voor oppervlakte (rechthoek) (de A komt van "area" , Engels voor oppervlakte).
De formule hierboven wordt dan: `A = l xx b` .

Omdat het keerteken op de letter x lijkt, schrijf je het als `*` .

De formule hierboven wordt dan: `A = l * b` .

En als dat niet tot misverstanden leidt, laat je het keerteken meestal weg.

Als bijvoorbeeld `l = 10` , dan wordt de formule `A = 10*b` of `A = 10b` .
In dit geval is `A` afhankelijk van `b` .
De formule geeft dan een verband tussen twee variabelen weer.
Je kunt er een tabel bij maken door voor `b` getallen in te vullen en daarmee de waarden van `A` uit te rekenen. Dit heet substitueren, je substitueert voor `b` telkens een ander getal.
En bij die tabel kun je weer een grafiek maken met `A` op de verticale as.