Je ziet een staafdiagram van de lengtes van een steekproef van `5001` vrouwen uit de dataset Statistiek Bijenkorf 1947. Er zijn relatieve frequenties gebruikt (in procenten). Daarom spreek je in dit geval wel van een histogram.

Dit histogram heeft een vrijwel zuivere "klokvorm" . Deze klokvorm heet een normaalkromme. Omdat dit histogram vrijwel een normaalkromme beschrijft spreek je van een normale verdeling van de lengtes. De bijbehorende gemiddelde lengte `bar L ~~ 162` cm en de standaardafwijking `s_L ~~ 6,5` cm zijn in de figuur aangegeven.

Beide getallen leggen de normale verdeling volledig vast, ze zijn karakteristiek voor deze normale verdeling.
Op grond van alleen het gemiddelde en de standaardafwijking kan elke normale verdeling worden getekend. En met die normale verdeling kun je gewoon berekenen hoeveel procent van de vrouwen een lengte van bijvoorbeeld meer dan `170` cm hebben.

Vaak worden deze vuistregels voor de normale verdeling met gemiddelde `mu` en standaarddeviatie `sigma` gebruikt:

• Ongeveer `68` % van alle waarden liggen tussen `μ−σ` en `μ+σ` .

• Ongeveer `95` % van alle waarden liggen tussen `μ−2σ` en `μ+2σ` .

• Bijna `100` % van alle waarden liggen tussen `μ−3σ` en `μ+3σ` .

Voor een steekproef zoals in de figuur gebruik je voor het gemiddelde `bar(L)` en voor de standaardafwijking `s_L` .