Conclusies trekken > Soorten variabelenToepassen
In de
Dat zijn het ratio-meetniveau en het interval-meetniveau.
Bij een ratio-meetniveau geldt: een twee keer zo grote waarde van de variabele betekent
altijd een twee keer zo grote hoeveelheid (soms van een andere variabele). Ook hebben
kwantitatieve variabelen met een ratio-meetniveau een absoluut (natuurlijk) nulpunt
en geen negatieve waarden.
Voorbeelden van variabelen met ratio-meetniveau zijn gewicht, leeftijd, lengte en afstand.
Voorbeelden van variabelen met interval-meetniveau zijn:
-
Intelligentiequotiënt (IQ), want er geldt niet: iemand met IQ `110` is `1,1` keer zo intelligent als iemand met IQ `100` .
-
Temperatuur in graden Celcius, want deze kan negatief zijn en bovendien betekent een `2` keer zo hoge temperatuur niet dat het ook `2` keer zo warm is.
Bekijk in
Geef van de volgende variabelen aan welk meetniveau ze hebben en waarom.
-
temperatuur in Kelvin;
-
geluksgevoel op een schaal van `1` tot `10` ;
-
score voor een toets;
-
percentage deelnemers.
Voorkeur voor een politieke partij is een nominale variabele: je kunt de waarden niet zinnig sorteren.
Mate van teleurstelling is een ordinale variabele: de waarden kunnen worden gesorteerd.
IQ is een variabele met een interval-meetniveau: verschillen tussen waarden van die variabele kunnen worden berekend.
Welke extra mogelijkheid hebben variabelen met een ratio-meetniveau om ermee te rekenen?
Hebben de meetniveaus van kwantitatieve variabelen ook iets te maken met het discreet of continu zijn van zo'n variabele? Geef voorbeelden.