Op grond van dit plaatje zou je heel verkeerde conclusies kunnen trekken. Bijvoorbeeld dat het maximum `f(0 )=0` is. En dat de grafiek een soort van afgeplatte bergparabool is. En dat is niet goed.

Eerst kijk je of er nulpunten en asymptoten zijn:

• `f(x)=0` levert op: `(4 x^2-16) / (x^2-100) =0` en dus: `4 x^2-16 =0` .
  Er zijn daarom precies twee nulpunten `x = text(-)2` en `x = 2` .

• Je deelt door `x^2-100` en dus ontstaan er problemen als `x^2-100 =0` .
  Dit betekent dat `x=10` en `x=text(-)10` wellicht verticale asymptoten zijn. Door getallen in de buurt van `10` dan wel `text(-)10` in te vullen, merk je dat dit echt twee vericale asymptoten zijn.

• Als de grote getallen (of grote, negatieve getallen) invult naderen de functiewaarden naar `4` . Dus `y=4` is de horizontale asymptoot.

Pas nu de vensterinstellingen aan en breng alle karakteristieken van de grafiek in beeld. Bij `x=10` blijkt een maximum te zitten: `f(0 )=0,16` . (Laat je rekenmachine een maximum zoeken tussen bijvoorbeeld de nulpunten.)

Het bereik van `f` lees je uit de grafiek af, rekening houdend met het maximum en de horizontale asymptoot: `text(B)_(f)=⟨←;0,16⟩ ∪ ⟨4 ,→⟩` .