De grafiek van de exponentiële functie `f(x)=b*g^x` heeft een aantal karakteristieken.
De grafiek snijdt de `y` -as in het punt `(0 , b)` .
Als `b>0` en `g>1` , is de grafiek stijgend. Naar links (voor afnemende `x` ) benadert de grafiek de `x` -as. Je kunt de functiewaarde zo dicht bij `0` krijgen als je wilt door `x` voldoende klein te kiezen. De `x` -as is de horizontale asymptoot.
Als `b>0` en `0 < g < 1` , is de grafiek dalend. Naar rechts (voor toenemende `x` ) nadert de grafiek de `x` -as, de horizontale asymptoot.
Als `b < 0` en `0 < g < 1` , is de grafiek stijgend. Naar rechts (voor toenemende `x` ) nadert de grafiek de `x` -as, de horizontale asymptoot.
Als `b < 0` en `g>1` , is de grafiek dalend. Naar links (voor afnemende `x` ) nadert de grafiek de `x` -as, de horizontale asymptoot.
Als `g=1` is de grafiek de horizontale lijn `y=b` .
De exponentiële vergelijkingen zoals `b*g^x=a` los je op met de grafische rekenmachine.
Bij exponentiële ongelijkheden kun je deze eigenschappen gebruiken.