Statistische methoden kunnen worden gebruikt om een bewering over een populatie te controleren. Dit heet een hypothese toetsen.

De nulhypothese `text(H)_0` is de gangbare bewering (bijvoorbeeld op grond van voorgaand onderzoek).

De alternatieve hypothese `text(H)_1` is een bewering die de nulhypothese bestrijdt.

Om een hypothese te toetsen moet je:

• een variabele kiezen;

• de nulhypothese vaststellen;

• de alternatieve hypothese vaststellen;

• het beslissingsvoorschrift vaststellen (beslissen wanneer welke hypothese wordt geaccepteerd of verworpen);

• een, uiteraard willekeurige, steekproef nemen van voldoende omvang;

• de steekproef analyseren en vergelijken met het beslissingsvoorschrift;

• de conclusie trekken.

In het beslissingsvoorschrift wordt afgesproken bij welke uitkomsten van de steekproef de nulhypothese wordt aangenomen of verworpen. De uitkomsten waarbij de nulhypothese wordt verworpen heet het kritieke gebied.

Als de nulhypothese verworpen wordt op grond van de toets, terwijl deze eigenlijk wel waar is, heet dat een fout van de eerste soort.