Op school staat een kopieermachine. Leerlingen mogen daar voor € 0,10 per kopie gebruik van maken. De school huurt deze machine voor € 150,00 per maand en elke kopie kost de school `7,5`  eurocent.

De vraag: "Vanaf hoeveel kopieën per maand zijn de kosten voor het gebruik van deze kopieermachine even groot als de inkomsten?" noem je een vergelijking.

Noem het aantal kopieën per maand `a` en zet `7,5` eurocent om in euro: € 0,075.
Je kunt de vergelijking schrijven als: `150 +0,075a =0,10a` .

Aan de linkerzijde van het isgelijkteken zie je de kosten per maand en aan de rechterzijde de inkomsten per maand. Deze vergelijking bevat één variabele: `a` . Je zoekt de waarde voor `a` die ervoor zorgt dat de linker- en rechterzijde van de vergelijking gelijk zijn, de oplossing van de vergelijking.
Deze oplossing is `a = 6000` .
Ga maar na: `150 +0,075 *6000 =0,10 *6000` .

Maar hoe kom je aan die oplossing en waarom is er maar één?

Los de vergelijking `150 + 0,075a = 0,10a` op.

Als je de oplossing niet meteen ziet, kun je er altijd uitkomen door getallen voor `a` in te vullen, net zolang tot je de juiste waarde voor `a` gevonden hebt. Doe dat wel systematisch, dus met een tabel. Links van het isgelijkteken heb je: `L =150 +0,075a` . Rechts van het isgelijkteken heb je: `R =0,10a` .

In dit geval zit de oplossing meteen in de tabel: bij `a =6000` zijn `L` en `R` gelijk! Vaak moet je nog verder zoeken door de tabel te verfijnen. Dan kun je ook een grafiek gebruiken: bij het snijpunt van `L` en `R` zijn `L` en `R` gelijk. De waarde van `a` die daarbij hoort, kun je aflezen (vaak: schatten). Met behulp van verfijndere tabellen rond het snijpunt kun je de waarden van `a` steeds nauwkeuriger bepalen. Dit proces noem je inklemmen.

In dit geval zijn de grafieken van `L` en `R` rechte lijnen en is er maar één snijpunt, en dus precies één oplossing.