Elke exponentiële functie heeft een functievoorschrift dat kan worden geschreven in de vorm `f ( x ) = b * g^x + d` .
Hierbij moet je soms gebruikmaken van de rekenregels voor machten. De grafiek van `f` is te tekenen door op die van `y = g^x` de volgende verschuiving en herschaling in de `y` -richting toe te passen:

• herschalen in de `y` -richting met factor `b` ;

• verschuiven in de `y` -richting met `d` eenheden.

De grafiek van `f` nadert dan voor grote of kleine `x` de lijn `y = d` . Dit is de horizontale asymptoot. Het eventuele nulpunt vind je door `b * g^x + d = 0` op te lossen. Vaak heb je daarvoor de rekenmachine nodig, maar in sommige situaties kun je dit ook algebraïsch oplossen.

Een exponentiële vergelijking/ongelijkheid kun je algebraïsch oplossen door de vergelijking aan beide zijden van het isgelijkteken als macht van hetzelfde getal te schrijven en de eigenschappen van machten te gebruiken. De ongelijkheid los je vervolgens op met behulp van de grafische rekenmachine of de karakteristieken van exponentiële grafieken.