Werken met formules > TotaalbeeldToepassen
Windmolens kunnen elektriciteit opwekken. Voor een zekere windmolen wordt dat aangegeven door de formule: `P=0,00013 *v^3*D^2` . Hierin is `P` het (gemiddelde) vermogen in kW (kiloWatt), `v` de (gemiddelde) windsnelheid in m/s en `D` de rotordiameter in m.
Ga uit van een windmolen met een diameter van `24` m. Bij welke windsnelheid in km/h wordt een vermogen van `26` kW opgewekt?
Ga weer uit van een vermogen van `26` kW. Welke diameter de windmolen moet hebben, kun je dan nog berekenen. Stel een formule op die `D` uitdrukt in `v` .
In een bepaald gebied ligt de windsnelheid tussen de `7,2` en de `36` km/h. Als je een (gemiddeld) vermogen van `26` kW met een windmolen wilt opwekken, tussen welke waarden kies je dan de diameter van die molen?
De BMI is hetzelfde als de zogenaamde "Quetelet Index" die is bedacht door de Belgische statisticus Adolphe Quetelet. De BMI is een maat voor je gezondheid. Je berekent de `BMI` met de formule: `BMI = G/l^2` . Hierin is `l` je lengte in meters en `G` je gewicht in kilogram.
Voor volwassenen is er een eenvoudige interpretatie van de BMI die in deze tabel worden aangegeven.
| `BMI` kg/m 2 | interpretatie |
| minder dan `18,5` | ondergewicht |
| van `18,5` tot `25` | normaal gewicht |
| van `25` tot `27` | licht overgewicht |
| van `27` tot `30` | matig overgewicht |
| van `30` tot `40` | ernstig overgewicht |
| meer dan `40` | ziekelijk overgewicht |
Voor kinderen en jongeren tot 18 jaar bestaan andere tabellen. Zoek maar eens op internet.
In de Wikipedia vind je een rekenvoorbeeld. In mei 2014 werd berekend dat de `BMI` van een persoon van `90` kg en een lengte van `173` cm ongeveer `30` is. Laat zien dat dit klopt.
Van een volwassene verandert zijn lengte niet veel meer. Neem bijvoorbeeld een volwassene die een lengte heeft van `1,73` m.
Welke formule geldt dan voor de `BMI` afhankelijk van zijn gewicht `G` ?
Bereken welk gewicht (in gehele kg) voor zo'n volwassene een gezond gewicht is.
In veel artikelen over de BMI wordt de tabel hierboven vertaald naar grafieken waarin het gewicht `G ` afhangt van de lengte `l` . Er worden dan in een figuur bijvoorbeeld grafieken getekend bij `BMI = 18,5` en `BMI = 25` . Het gebied ertussen wordt ingekleurd als "normaal gewicht" .
Druk `G` uit in `l` als geldt `BMI = 18,5` .
Teken de grafieken van `G` als functie van `l` bij `BMI = 18,5` en `BMI = 25` en geef het gebied aan met normaal gewicht. Doe dit ook voor alle andere grenswaarden in de BMI-tabel en geef ook daarbij de tussenliggende gebieden met de juiste interpretatie aan. Neem voor `l` redelijke waarden.
Wat is in de dagelijkse praktijk van voedingsdeskundigen het voordeel van dergelijke grafieken boven een formule?