In de dagelijkse logica kun je niet elk willekeurig tweetal beweringen koppelen tot een nieuwe bewering `P rArr Q` . Er kan dan gemakkelijk onzin ontstaan. Bijvoorbeeld: "als de stelling van Pythagoras onwaar is, dan zijn alle driehoeken vijfhoeken". Bij een implicatie wordt vereist dat er een zinvolle relatie moet zijn tussen de als-bewering en de dan-bewering.

Bekijk de uitspraak `P` : "Ik slaag voor mijn eindexamen".

Elk van de volgende beweringen is als voorwaarde voldoende om de uitspraak `P` waar te laten zijn:
`V1` : "Al mijn eindcijfers zijn 8 of hoger."
`V2` : "Mijn laagste cijfer is een 7."
`V3` : "Ik heb één 6 en mijn andere cijfers zijn hoger."
Deze drie voorwaarden zijn niet allemaal strikt nodig, je kunt bijvoorbeeld ook slagen met een lijst met allemaal zessen. Dan voldoe je aan geen van de voorwaarden, maar toch is `P` waar.

Uit de voorwaarden `V1` , `V2` en `V3` volgt dat de uitspraak `P` waar is. Een bewering `V` is een voldoende voorwaarde voor `P` als geldt `V rArr P` .

Elk van de volgende beweringen is als voorwaarde nodig:
`N1` : "Ik heb geen 4 of lager behaald."
`N2` : "Meer dan de helft van mijn cijfers is boven de 5."
`N3` : "Al mijn cijfers zijn boven de 4."
Deze drie voorwaarden zijn geen van alle voldoende, je kunt bijvoorbeeld een lijst hebben met vier vijven en vijf zessen. Dan voldoe je aan alle voorwaarden, maar toch is `P` onwaar.

Als de persoon slaagt, dan moet ook voldaan zijn aan de voorwaarden `N1` , `N2` en `N3` . Deze voorwaarden zijn nodig om te kunnen slagen. Een bewering `N` is een nodige voorwaarde voor `P` als geldt `P rArr N` .