Een functie van twee variabelen heeft de vorm `z = f(x, y)` . Het gaat om een formule van de vorm `z = ...` waarbij rechts van het isgelijkteken een uitdrukking staat waar alleen `x` en `y` als variabelen in voorkomen. `z` wordt ook wel de doelfunctie genoemd.

Een punt met coördinaten `(x, y)` in een `xy` -assenstelsel hoort altijd maar bij precies één doelfunctie. Niet altijd passen alle punten in het `xy` -assenstelsel bij de beschreven situatie, vaak zijn er randvoorwaarden of beperkende voorwaarden. Deze randvoorwaarden hebben de gedaante van ongelijkheden, zoals `x ge 0` , `y ge 0` , `ax + by le c` , enzovoort.
De punten van het `xy` -assenstelsel die aan de ongelijkheden voldoen, vormen het toegestane gebied of toelaatbare gebied, het domein van de doelfunctie.

Om de doelfunctie `z = f(x, y)` zichtbaar te maken, teken je niveaulijnen. Een niveaulijn of isolijn van deze doelfunctie is een lijn waarop `z` een vaste waarde heeft.

In praktijksituaties zal er vaak sprake zijn van een functie van meerdere variabelen, heel vaak meer dan twee. In zo'n geval kun je deze doelfunctie niet meer in beeld brengen. Er zijn dan computerprogramma's nodig om iets over zo'n doelfunctie en het toegestane gebied te kunnen zeggen.